Adam yan masadaydı… Önce evdekilerden gizli, kafeye sanal çapkınlık yapmaya gelen biri zannettim. Sonra gözüm adamın monitörüne ilişti… Kırklarına yaklaşmıştı adam… Görünüşüne bakılırsa orta halli mütevazı biriydi, belki de orta halli bile değildi. Saçları kırlaşmaya başlamıştı… İnternet kafeye CV doldurmak için gelmişti adam, işsizdi…
Kariyer hedefine “satış ve pazarlama alanındaki becerilerimi bir e-ticaret kuruluşunda üst düzey yönetici konumunda değerlendirmek” diye yazmıştı. Doğum tarihi 1970… Askerlik? Fi tarihinde… “Çavuş olarak…” Medeni durum, boşanmış… Eğitim, lise… İş deneyimi, birkaç eczanede birkaç yıllık kalfa yardımcılığı… İkamet adresine bakılırsa komşu şehrin bir ilçesinden gelmişti buraya… Yeni bir işin, yeni bir hayatın, başka bir dünyanın ümidini güdüyordu adam içinde. Şansını denemek istiyordu o da belli ki… Kırklarına yaklaşmış bir adamın çaresizliklerle dolu hayat raporuydu sanki karşı monitörden gözüme ilişen CV… Kırkına yaklaşan boşanmış ve işsiz bir adam nereye giderdi? Ne yapabilirdi? Üniversite mezunları işsizken, bir lise mezununun iş hayatında başarılı olma şansı ne idi?
Kariyer hedefine “satış ve pazarlama alanındaki becerilerimi bir e-ticaret kuruluşunda üst düzey yönetici konumunda değerlendirmek” diye yazmıştı. Doğum tarihi 1970… Askerlik? Fi tarihinde… “Çavuş olarak…” Medeni durum, boşanmış… Eğitim, lise… İş deneyimi, birkaç eczanede birkaç yıllık kalfa yardımcılığı… İkamet adresine bakılırsa komşu şehrin bir ilçesinden gelmişti buraya… Yeni bir işin, yeni bir hayatın, başka bir dünyanın ümidini güdüyordu adam içinde. Şansını denemek istiyordu o da belli ki… Kırklarına yaklaşmış bir adamın çaresizliklerle dolu hayat raporuydu sanki karşı monitörden gözüme ilişen CV… Kırkına yaklaşan boşanmış ve işsiz bir adam nereye giderdi? Ne yapabilirdi? Üniversite mezunları işsizken, bir lise mezununun iş hayatında başarılı olma şansı ne idi?
Fakirin ekmeği olan umut internetteki iş arama sitelerinde bir CV karşılığında pazarlanmaktaydı. Umut da insanlar da yürek acıtıyordu artık. Teknolojinin koynunda uyuşuyordu sosyolojik yaralar… Aynı adam bir başka özgeçmiş doldurarak kendine yeni bir eş arar mıydı ki internette? Mutlu olur muydu? İş, eş, aş vaat ediliyordu insanlara internet denen gayya kuyusunda… Bugün bir adam gördüm. Işığı görmeye çalışıyordu yokluktan kör olan gözleriyle… Bugün bir ülkenin işsizlik gerçeğini gördüm. İş başvurusu yapan bir adamın özgeçmişinde…
(Henüz öğrenci olduğum 27.05.2008'de not aldığım bu hatıramla ansızın karşılaşıverdim arşivimde... )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder